Analyse av Al Gore

Dette bilete er henta lovleg frå denne adressa:http://farm1.static.flickr.com/138/346678227_a764273e8b.jpg
Bilete er frå 2005 då Al Gore var på "World Economic Forum Annual Meeting in Davos".

Analyse

Taler: Al Gore
Stad: Nobel foredrag
År: 2007
Sjanger: Tale
Målgruppe: Vaksne
Hovudbuskap: Miljøvern



Argumenta som Al Gore brukar er basert på etos, logos og patos. Kanskje spesielt logos og etos. pga: Logos byggjar på fornufta, og det som Al Gore prøver og nå fram med sitt bodskap, er når vi med den teknologien i dag ser at ozonlaget bare vert mindre og mindre så appellerer dette sterkt til min samvit om at dette må gjeras noko med.

Dersom me ser på Etos kan me føla truverda i det som han seier.
For eksempel Sitat: ”For noen veker sidan rapporterte en offisiell studie at klodens naturlige immunsystem, de utslagsvaskane som tidligare tok opp mye av vårt overskytande karbon, synes å miste sin evne til å gjøre dette. Etter kvart som den globale temperaturen fortsetter å stige, står store mengder av frossen karbon i permafrosten og i de grunne hava i nordområda i stadig større fare for å tine opp og sleppe ut i atmosfæren enda meir forurensing som forårsakar global oppvarming”.

Han visar til kva som skjer i naturen pga. dei høge co2 utsleppa me har i verda. Han visar til vitskapsmenn som har hjelpe han med og koma fram til opplysningar kring Co2 utsleppa. Han visar truverde for meg som lesar når han viser meg tal, kor mange tonn Co2 utslepp me har dagleg. Dette vekkjar også ikkje minst Etos og Logos, men også Patos.
Eg kjenner at for meg som lesar vekkjer det sterke inntrykk og følelsar når eg les at me har så mykje gassutslepp kvar dag. Eg kjenner at kjenslene eg sit igjen med, er sinte og oppgitte kjensler over meg sjølv og andre menneske over ”at me ikkje har forstått dette, før nå”!

Han forklarar også det som skjer med kloden vår, på ein god måte, han kjem med eksemplar og forklarar slik at det er lett og forstå.
For eksempel Sitat: "Som et resultat av dette har jordkloden fått feber, og feberen er i ferd med å stige. Ekspertane har fortalt oss at dette ikkje er noen forbigåande liding som vil gå over av seg sjølv".
Han forklarer sine synspunkt med logos og patos. Han har veldig mykje innleving i buskape, og han vil veldig gjerne at folk skal forstå kva me eigentleg hold på med. Han vil at folk skal ta affære så fort som mulig. Og han kjem med fleire eksemplar på kor vår ”oppførsel” mot naturen har satt sine spor.
Sitat: Vi har sett store byer i Nord-Amerika, Sør-Amerika, Asia og Australia nærmast gå tomme for vann på grunn av massiv tørke og smeltene isbrear. Desperate gardbrukarar mister sine avlingar og sitt levebrød. Både folk som lever i det kalde nord og på lågtliggjande øyer i Stillehavet har vært nøydt til å planlegge evakuering av de steda som dei i lang tid har kaldt heime.

Sjølve teksten til Al Gore opnar med og vise høflig het og ærbødigheit overfor de som hører på ham. Sitat: «Deres majesteter, Deres Kongelige Høyheter, ærede medlemmer av Den Norske Nobelkomité, eksellenser, mine damer og herrer”.

Vidare fortsetter han og fortel om at han gjerne skulle ynskje hans prosjekt hadde hatt en raskare framgang, men dette har han ikkje fått til. Her kan vi sjå at han viser udmjukheit og viser at ”sjølv han” ikkje er perfekt. Han viser spesielt Etos, med at han fortel oss at han ikkje er ”perfekt”.

Teksten er bygget opp som et ressonemang, han bytter på og fortelje om fakta, hans egne tankar og gir oss eksemplar på kva som faktisk skjer ute i naturen og kva som har skjedd.
Han viser også kva som kan komme til og skje, dersom vi ikkje gjør drastiske endringar i vår måte og leve liva våre på.
På denne måten prøver han og nå Logos ved og få oss til og innsjå kvifor nokre konsekvensar på livsstil har påført naturen. Og ikkje minst kva vi er i ferd med og øydelegge.

I avslutninga til Al Gore prøver han og få oss til og tenke langsiktig. Han får oss til å tenke på kva som kommer til og være igjen til neste generasjon, barna våre…
Han får oss til og tenke over kva vanene våre kan komme til og bety, dersom det ikkje skjer en forandring innan kort tid.

Han prøver også å gi ballen vidare til politikarane, men framstiller det som om det er på deira vilje alt kviler. Han oppfordrar alle til å fornye den politiske viljen, og han vil at alle skal gjøre det saman. Han vill at alle i fellesskap skal tenke gjennom kvart enkelt forbruk og sjølv finne ut kva som kan gjørast heime hos kvar enkelt av oss. Vi må gjøre dette saman er buskape.

Han stiller også det faktum at neste generasjon kommer til å bli veldig imponert, dersom verden greier og løyse dette saman.
Med dette sagne, prøver han og nå målgruppa, ungdom og småbarnsforeldre. Det er nemlig disse menneska som kommer til å få spørsmålet frå sine egne etterkommarar, ”kvifor gjorde dykk ingenting”?

Han prøver og ”pushe” oss til og ville gjøre dette med tanke på kor stolte barna våre kommer til og bli, dersom vi tar tak i dette verdsproblemet og løyser dette saman som ein stor eining. Dette gjelder tross alt, alle!
Han viser mye patos på måten han avsluttar talen sin på. Han legger sjela si fram og opnar hjartet og tankane om kva han håper skal koma til og skje.
Han håper at alle kan samarbeide som om vi var ein.